Het is weer zo’n ochtend. Je bent zó moe. Eigenlijk heb je helemaal geen puf om naar je werk te gaan of om überhaupt iets te doen. Maar je gaat toch, veel keus heb je niet. Eenmaal op je werk kun je je nergens op concentreren. Alles gaat langs je heen, wat een rotgevoel. Het lijkt steeds erger te worden de laatste tijd. Je bent allang blij als je aan het eind van de dag weer in bed kunt gaan liggen. Herkenbaar? Dan zou je wel eens een burn-out kunnen hebben. Zelf heb ik geen burn-out gehad, maar weet wel wat het in kan houden omdat ik het in mijn naaste omgeving heb meegemaakt. Gastblog Iris.
