Gisteren zag ik in een winkel een leuk doe-het-zelf-borduursetje. Een patroon van drie verschillende bloemetjes met daaronder sierlijk ‘bloom’ geschreven. Geborduurd, bedoel ik. Het oogde heel schattig. Dat wil ik ook maken, dacht ik en ik heb het gekocht. Want borduren werkt vast ontspannend.
Alleen, ik heb nog nooit geborduurd. Ik heb nog nooit een haak in handen gehad. Ik ben vast niet de enige, maar toch schaam ik mij lichtelijk voor dat feit. Dus, of mijn borduurwerk ook schattig gaat ogen, kan ik mezelf niet beloven, maar ik ga een poging wagen.
In het doosje zit een canvas, waar het patroon op getekend staat, een borduurhaak, een naald, twee soort van dunne, lange staafjes, draadjes in verschillende kleuren en een gebruiksaanwijzing. Dat laatste is vooral heel handig.
Het begint goed: het draadje krijg ik met geen mogelijkheid door het gaatje van de borduurnaald. Normaal was ik hier al afgehaakt – sorry, leuke woordgrap – maar ik had mezelf voorgenomen hier alle tijd voor te nemen en het echt te gaan proberen.
Normaal gesproken zou ik zoiets creatiefs als borduren sowieso niet uit mezelf gaan doen. Priegelig gedoe, dat is niks voor mij, daar heb ik geen geduld voor. Niet dat ik perse een ongeduldig persoon ben. Alleen van priegelig gedoe – ik noem het al standaard ‘gedoe’ en dat is niet voor niets – krijg ik soms zo’n zenuwachtig gevoel van binnen en dan kan ik wel een beetje ongeduldig worden.
Aha, ik heb het door! Die rare, dunne, lange staafjes moet ik gebruiken. Daar moet het draadje door en dan kan je het staafje door het gaatje van de borduurnaald doen. Snap jij het nog? Ik snap het nu gelukkig wel. Ik geef mezelf een inwendig schouderklapje.
Maar dan het volgende euvel. Hoe blijft dat draadje op de plek waar het moet? Ik steek de borduurnaald door het canvas, maar ik kan het niet verschuiven, zoals op gebruiksaanwijzing beschreven staat, en als ik de borduurnaald terugtrek, blijft dat draadje niet waar ik hem hebben wil. Sjonge jonge. Hoezo ontspannend?
Ik kan het met de gewone naald gaan doen… Of ik kan op Youtube kijken hoe het werkt. Nee, ik vertik het om op te zoeken hoe je moet borduren. Dit moet ik toch gewoon kunnen? Ik moet het zelf uitzoeken.
Na vele pogingen met de borduurnaald, besluit ik toch om met de gewone naald verder te gaan. Het moet vast op deze manier, waarom zit er anders een gewone naald in het borduursetje? Of is dat voor mensen zoals ik, die niks van de borduurnaald snappen? Waarschijnlijk valt iets maken met naald en draad ook onder borduren. Zo niet, jammer dan. Dan heb ik lekker ge-naald-en-draad-d. Het gaat om de bezigheid.
Ik zie dat ik al bijna een uur bezig ben en ik heb nog niet eens de stengel van de eerste bloem af. Jeetje, dit gaat weken duren. Na een tijdje – na een uur dus – begin ik de smaak te pakken te krijgen. Ik steek en ik steek en ik steek, alsmaar het draad door het canvas, met de gewone naald. Ik verzit me, ik ga meer ontspannen op de bank zitten en ik steek lekker door. Het begint langzamerhand ergens op te lijken.
Soms heb ik even ruzie met de naald, dan prik ik in mijn duim, of krijg ik de naald nauwelijks door het canvas heen. Maar ondanks dat ik nu wel een duim-, hand- en nekmassage kan gebruiken, merk ik dat mijn hoofd rustig wordt van deze bezigheid.
Omdat ik zo’n last van duimen krijg, pak ik – niet lachen! – een tang uit Richards gereedschapskist om daarmee de naald door het canvas heen te trekken. Je moet het jezelf makkelijk maken, hè. Of je moet gewoon stoppen. Dat kan ook. Maar ik ben net zo lekker bezig, ik begin het bijna leuk te vinden. Bijna leuk, want leuk is een groot woord.
‘Leuk’ staat in mijn ogen gelijk aan het cijfer acht en ik zou het borduren een zes geven, op een schaal van nul tot tien, in de categorie leukheid. Of toch een zeven? Ik moet toegeven dat het borduren me wel een goed gevoel geeft. En qua ontspanning? Ja, dan geef ik het een acht, absoluut.
Momenteel werkt Roos aan haar nieuwe boek ‘Roos zoekt ontspanning’ waarin haar zoektocht naar ontspanning verder gaat. Haar nieuwe boek wordt een bundel van dit soort blogjes. Bekijk ook haar vorige werk Keuzes.
1 Comment
Ik heb altijd bewondering voor mensen die handig zijn met naald en draad.