Vroeger was ik nooit zo’n fan van de sportschool. Ik beschouwde mezelf als te nuchter en niet ijdel genoeg voor fitness. Bovendien: iedereen deed het al. Ik ging toch zeker niet als een schaapje achter de rest aan lopen? Er iets in mij veranderd. Sinds kort sta ik één tot twee keer per week gewichten te duwen en ‘bars’ te liften binnen de oranje muren van de Basic Fit. Ben je benieuwd naar de wereld van krachttraining? In deze blog lees je mijn ervaringen als fitness-groentje. Door Marion.
Newby in de fitnesswereld
Dat ik van gedachten ben veranderd is geen toeval. Mijn vriend is namelijk een fanatiek aanhanger van de fitnesswereld. Week in, week uit, gaat hij drie keer naar de sportschool. Daar moet toch wel een goede reden voor zijn, dacht ik bij mezelf. Mijn nieuwsgierigheid naar fitness was geboren. Mijn vriend maakte hiervan dankbaar gebruik en besloot om me eens flink te motiveren.
Het rondje langs alle apparaten overweldigde me. Moest ik echt ál die oefeningen doen?
En voor ik het wist had ik een kennismakingsgesprek met een personal coach. Het rondje langs alle apparaten en de uitleg over mijn fitnesschema overweldigde me. Ik vroeg aan mijn coach of het wel klopte dat ik écht alle 10 oefeningen moest doen….állemaal in 3 sets van 15 herhalingen. Reken maar uit: 10 x 3 x 15 = 450 bewegingen! Het leek me onmogelijk. Maar mijn coach bleek onverbiddelijk.
Spieren
Achteraf stelde het toen nog geen bal voor dankzij het lage aantal kilo’s waarmee ik begon. Het ging natuurlijk nog vooral om het kennismaken met de bewegingen. Ik had nog geen flauw idee wat ik precies aan het doen was. Maar dat ik er desondanks uit moest zien als een sportieve, bloedfanatieke girl with a vision, vond ik wel tof. Alhoewel, een paar mensen moeten me ook heftig hebben zien stuntelen met de apparaten, maar dat gegeven probeerde ik snel te vergeten.
Ik voelde spieren waarvan ik niet eens wist dat ik ze had
Aan het begin vond ik het heel gek om moe te worden van krachttraining. Buiten adem zijn na een stuk hardlopen vond ik logisch. Maar moe zijn na het wegduwen van een gewicht was een nieuw gevoel. Een ander soort vermoeidheid. En dan heb ik het nog niet eens over mijn spieren die ik voor het eerst in mijn leven voelde zitten. Ja, natuurlijk had ik wel eens spierpijn gehad in m’n benen. Maar het feit dat mijn schouder- en rugspieren lieten weten dat ze aanwezig waren, was nieuw.
Eiwitshakes, kwark en eieren
Wat me vrij snel duidelijk werd over het krachttrainingsbestaan, is dat het onlosmakelijk verbonden is met voeding. En dan vooral eiwitten. Eiwitten heb je nodig voor het herstellen en opbouwen van je spieren. Daarom introduceerde mijn vriend mij als kersverse fitgirl in de wereld van de eiwitrijke voeding. De tonijn, eieren, melk, noten en kip werden heilig verklaard. Al eet ik dat heus niet elke dag.
Wel is kwark een dagelijks terugkomend onderdeel in mijn leven geworden – gemengd met fruit of chocoladevlokken prima te doen! Bijna alle mensen die aan krachttraining doen, nemen daarnaast eiwitshakes (eiwitpoeder gemengd met water). Ik heb wel getwijfeld of ik eiwitpoeder wilde kopen. Voor mijn gevoel werd het daarmee ineens wel heel serieus. Inmiddels heb ik drie verschillende smaken verzameld en vind ik het nog lekker ook.
Wat ik vind van krachttraining
Of fitness zich aan mij heeft bewezen? Jazeker. Ten eerste is het een prettig gevoel dat je je hele lichaam hebt laten werken – en niet alleen je benen bijvoorbeeld. Dus je voelt je na je training van top tot teen voldaan. Daarnaast merk ik dat krachttraining mijn conditie op peil houdt. Dus als ik voor het eerst sinds tijden weer een rondje ga hardlopen is dat, dankzij fitness, voor mijn lichaam geen probleem.
Krachttraining is bij uitstek een sport om je hoofd leeg te maken
Verder is krachttraining bij uitstek de geschikte sport om je hoofd leeg te maken. Waar je aan het begin van de training misschien nog een hoofd vol gedachten hebt, is daar op een gegeven moment geen ruimte meer voor. Je hebt al je concentratie en inzet nodig om de oefeningen te kunnen doen. Resultaat: een rustig hoofd en een voldaan lichaam. Heerlijk!
Fitness alleen voor die hards?
Ik erger me eraan dat in de media vaak de suggestie wordt gewekt dat je verschrikkelijk veel moet investeren voordat je iets bereikt met fitness. Ken je het programma ‘Filemon staat strak’ bijvoorbeeld nog? Daar zag je de arme Filemon zwoegen en zweten tot hij erbij neerviel. En nog was het niet genoeg. Uiteindelijk ging hij maar voor anabolen.
Je krijgt spieren maar gaat als vrouw zeker niet lijken op een griezelige spierbundel
Maar juist aan het begin van je fitness carrière merk je dat je snel vooruitgang boekt. Je spieren waren eerst immers gewend om helemaal niets te doen, dus dan is er niet heel veel voor nodig om te groeien. En geloof mij: ook met één à twee keer fitnessen per week kun je merken dat je lichaam in goede vorm blijft.
En vooral op de plekken waar je van nature weinig vet hebt, worden langzaam maar zeker spieren zichtbaar. Maar weest gerust, dit gaat heel geleidelijk. Je hoeft er dus niet bang voor te zijn dat je als vrouw een griezelige spierbundel wordt.
Mijn conclusie na anderhalf jaar krachttraining is dat je het heel gematigd, en zonder al te veel poespas kunt doen. De enige poespas is dan misschien het eiwitpoeder, maar ook dat is minder eng dan het lijkt. Het is in elk geval niet een kwestie van alles of niets. Het kan heel gewoon. Tenminste, ik ben gelukkig heel gewoon gebleven.
3 Comments
Super leuk om te lezen.Wat een goed initiatief !!
Thnx! Marion was blij met jouw compliment <3
Ja, dankjewel! 🙂