In het dagelijks leven kijk ik regelmatig op mijn smartphone. Oké, misschien niet regelmatig, eigenlijk best veel. Er zijn dagen waarop ik elk uur mijn Whatsapp, Instagram en Facebook open en doelloos aan het scrollen ben in andermans leven. Stiekem vind ik dat best zonde van mijn tijd.
Daarom koos ik ervoor om tijdens mijn mindulness retreat in Ibiza een week lang geen smartphone te gebruiken. Want ja, dit raden de organisators van het retreat ook aan – zo min mogelijk gebruik ervan. Dus hop, internet en wifi uit en een week lang geen contact met het thuisfront. Ik vertel je graag hoe ik het heb ervaren.
De eerste dagen zonder telefoon
Na mijn aankomst op het vliegveld van Ibiza besluit ik mijn internet nog niet uit te zetten want ik had het thuisfront tenslotte beloofd een bericht te sturen als ik veilig aan ben gekomen. Dus, nog even online, maar alleen omdat het niet anders kan.
Nadat ik mijn huurauto heb opgehaald app ik de andere deelneemster van het retreat. Ook stuur ik mijn autohuurmaatje een berichtje met de vraag of ze al is aangekomen. Alles gaat volgens planning. Ik pik haar op het vliegveld op. Samen rijden we met mijn uitgeprinte A4-tje, waarop de route naar het retreat centrum staat, die kant op. Na een half uur komen we aan op onze eindbestemming, een prachtige villa met zwembad. Zie je, geen Google Maps voor nodig. Bij de villa zet ik mijn wifi en mobiele gegevens uit. Let’s disconnect!
Ik probeer de neiging te onderdrukken nog even snel op mijn telefoon te kijken
Na een dag vol indrukken en kennismaken met nieuwe mensen lig ik ’s avonds in bed en probeer ik de neiging te onderdrukken om nog even mijn telefoon te checken, een slaapmeditatie app te openen of een vlog te kijken. Gek eigenlijk dat het zo’n gewoonte is geworden om mijn telefoon te checken dat mijn gedachten nu onbewust bij mijn telefoon zijn.
De volgende dag bij het ontbijt zitten alle deelnemers gezellig te kletsen. Ik merk hoe fijn ik het vind dat niet iedereen op zijn telefoon zit te kijken. Sterker nog, de meeste mensen hebben hun telefoon in hun kamer gelaten. En dat is eigenlijk wat ik ook doe. De hele dag ben ik niet meer met mijn telefoon bezig, ik denk er zelfs niet meer aan.
Yoga mindfulness retreat Ibiza
Ik heb gekozen voor een retreat bij Jasmine van Yoga Mindfulness Ibiza. In een rustgevende landelijke setting doe je dagelijks aan yoga en mindfulness en krijg je heerlijk gezonde maaltijden geserveerd. De organisators van het retreat adviseren om je telefoon zo min mogelijk te gebruiken, bijvoorbeeld ‘s ochtends en ‘s avonds een keer. De sfeer van het magische eiland Ibiza maakt het nog beter mogelijk om naar binnen te keren en je te richten op je persoonlijke en spirituele ontwikkeling. Maar er is ook tijd voor gezelligheid! Na de practices is er genoeg tijd om op pad te gaan, een duik in het zwembed te nemen en jouw groepsgenoten beter te leren kennen.
Stilte dag
Vandaag hebben we een stiltedag. Dit betekent dat je de hele dag niet mag praten, schrijven, lezen, muziek luisteren, of berichtjes sturen. Tijdens de uitleg van de stilte dag schrok ik best. Wat moet ik de hele dag gaan doen als ik al deze dingen niet mag? Een beetje voor me uit gaan zitten staren en wachten tot de dag voorbij is? Bij het ontbijt zitten er een paar mensen aan de grote lange tafel buiten rondom het zwembad of op hun kamer. Wat een vreemd gezicht om met zo’n grote groep te zijn (18 mensen) en iedereen zo verdeeld te zien zitten in stilte.
Ik probeer zo mindful mogelijk mijn ontbijt te eten, me bewust te worden van de textuur en smaak ervan
Ik besluit om met mijn ontbijt aan de rand van het zwembad te gaat zitten. Vanaf hier heb je uitzicht op een groene omgeving en in de verte de zee. Ik eet mijn ontbijt zo mindful mogelijk. Wat betekent dat ik goed kijk naar wat ik op mijn lepel schep, de textuur en smaak op me in laat werken bij het kauwen, en met mijn gedachten bij het ontbijt blijf in plaats van af te dwalen naar het verleden en het heden.
Wauw, wat een smaaksensatie en wat een waardering voor dit moment. Na het ontbijt krijgen we een yogales en ’s middags mediteren we 4x 45 minuten. ’s Avonds maken we een stiltewandeling naar het strand en zwemmen we bij de ondergaande zon. Ik voel me eindelijk weer een beetje mens. Wat heerlijk om in het water te zwemmen en te dobberen terwijl de zon nog zachtjes op mijn gezicht schijnt. Ik kan het niet laten om met een andere deelneemster – die de afgelopen dagen mijn maatje is geworden – stiekem wat woorden te wisselen. Oeps.
Alleen maar echte gevoelens en emoties
Nu de dagen vorderen merk ik dat ik niet meer met mijn telefoon bezig ben. Af en toe ben ik nog wel nieuwsgierig wie me een whatsapp zou hebben gestuurd maar social media mis ik totaal niet. Ik vind het heerlijk om niet bezig te zijn met andermans leven behalve dan die van mezelf en de deelnemers. Die bestaan uit echte emoties en gevoelens en die eerlijk en oprecht zijn. Hier huilen we als we willen huilen, lachen we als we willen lachen en zijn we boos of geïrriteerd op onszelf of anderen. En dat is overigens prima.
De band onderling wordt alleen maar sterker doordat we 100% willen groeien en respect voor elkaar en oprechte interesse in elkaar hebben. Thuis merk ik dat als ik met een groep mensen ben waar een onderwerp wordt besproken, waar ik niet veel mee heb, ik soms mijn telefoon pak en afdwaal van het gesprek. Hier is dat heel anders. Hier kies je ervoor om op te staan om wat anders te gaan doen, zonder dat je daarmee het gesprek onderbreekt. Je laat de anderen rustig verder praten en dat vindt iedereen prima.
De laatste dag uit verbinding
Vrijdag is de laatste dag van het retreat en ik ben best een beetje trots. Het is me gelukt om een week lang geen berichten, social media en e-mails op mijn telefoon te hebben gecheckt! Vandaag ‘mag’ ik mijn Internet weer aanzetten en de berichten stromen binnen. Ik open mijn Instagram en scroll wat door de startpagina. Al snel merk ik dat ik het niet zo interessant meer vind en sluit het weer af. Ik beantwoord wat whatsapp berichtjes en vind ik het wel weer fijn om wat berichtjes uit te wisselen. Na een emotioneel afscheid van iedereen vertrek ik met de huurauto naar het vliegveld.
Op het vliegveld zoek ik, met een paar deelnemers die dezelfde terugvlucht hebben als ik, een tentje op om koffie te drinken. Terwijl ik nip van mijn cappacino – wat smaakt die goed na een week geen koffie te hebben gedronken – kijk ik om me heen en valt het me nu pas op hoeveel mensen er eigenlijk op hun telefoon zitten in gezelschap. Het ‘echte’ leven begint weer, en dit is dus real life.
Annette (28) motiveert je via haar blog Geluksstof om vanuit liefde naar jezelf en de wereld te kijken. Check ook haar Instagram.
Foto’s: Annette © / featured foto: Josie Kouwenhoven via Unsplash
2 Comments
Ik hou zelf regelmatig smartphone vrije uren of dagen. Omdat ik het af en toe heerlijk vind om weer tot mezelf te komen, en even niet druk te zijn met wat anderen aan het doen zijn. Vooral toen ik erg depressief was, wilde ik op een gegeven moment niet eens meer zien hoe leuk anderen het allemaal wel niet hebben. En ik merk dat ik er zelf een stuk blijer van word wanneer ik mijn leven niet constant vergelijk.
Wat goed. Dankje voor je mooie open reactie. Herkenbaar hoor. Vergelijken ligt al snel op de loer als je social media gebruikt. Het kan ook daarom geen kwaad af en toe je telefoon weg te leggen.