rondreizen europa camper
Europa, Mind, Outdoor en wandelen, Yoga

Gastblog Ellen: “Hoe de zonnegroet na 15 jaar weer in mijn leven kwam”

Toen Ellen mij benaderde om te gastbloggen voor Happy & Mindful twijfelde ik geen moment. Haar verhaal is namelijk zo bijzonder dat ik er meer over wil weten! En ik denk veel lieve lezers met mij. Want hoe is het nu echt om een jaar lang Europa te ontdekken in een camper? Om pauze te nemen van je baan en een compleet nieuwe weg in te slaan? Jezelf te ontdekken? Ellen neemt je mee in haar reis. Yoga speelt een belangrijke rol hierin. Lees maar.

Sabbatical

Sinds zo’n drie weken doe ik dagelijks aan yoga. Zelfs twee keer per dag. Dat kan ik doen, want ik heb alle tijd. Ik heb mezelf een sabbatical cadeau gegeven en het komend jaar trek ik in mijn camper door Europa. In de tijd die vooraf ging aan deze reis had ik mijmerend mijn idee gevormd over hoe ik mijn dagen in zou vullen.

Ik zag mezelf al urenlang op de racefiets zitten, elk mooi pad in Europa verkennend. De bergen intrekken op mijn wandelschoenen en met een camera om mijn nek bijzondere steden verkennen. Mijn dagen zien er nu wat anders uit. Mijn lijf dwingt me om een kleedje uit te rollen op het gras onder een boom en het lijf en de geest tot rust te laten komen. Wie had gedacht dat ík ooit yoga zou doen?

Al tijden had ik last van pijntjes

Al tijden geeft mijn lichaam aan niet altijd alles even prettig te vinden. Ik had pijntjes, stijve spieren, druk op de borst en wat knellende zenuwen, maar het ging. En zo lang het ging, ging ik door met ‘trainen’. Hardlopen, wielrennen, crossfit. Maar net waar ik zin in had en wat binnen de grenzen van mijn pijntjes bleef. Yoga deed ik wel eens, met een Youtube-filmpje erbij. Maar dan gleden mijn gedachten al snel terug naar mijn eerste ervaring met de zonnegroet.

“Concentreren op je ademhaling”

Deze ontgroening vond plaats tijdens mijn sportopleiding. We kregen les van een judo instructeur, maar hij gaf aan ons geen judo. Het was iets capoeira-achtigs. Om de activiteit goed aan te kunnen vangen, begonnen we met een warming-up. In die tijd deed ik zelf aan voetbal en tafeltennis, dus met een warming-up was ik goed bekend. Een paar rondjes rennen, hakken tegen de billen, knie heffen, armzwaaien en dan nog de ingewikkelde zijwaartse kruispas. Maar deze meneer van de judo had een andere warming-up voor ogen.

Hij liet ons een matje pakken. Instrueerde ons met zijn rustige en vriendelijke stem om erop te gaan liggen en ons op onze ademhaling te concentreren. Ik deed een poging zijn aanwijzingen op te voeren. Maar de nieuwsgierigheid naar hoe mijn klasgenoten deze instructie uitvoerden won. De eerste lachstuip was een feit. Deze docent was de rust zelve en leidde ons verder door alle bewegingen van de zonnegroet. Ik weet niet meer goed hoe het verder ging, want het puberale gedrag had de rest van de les de overhand.

De zonnegroet en daarmee bewuste en diepe ontspanning kwam daarom niet op dat moment in mijn leven. Het toelaten van dit element had meer tijd nodig. Ongeveer vijftien jaar.

Stop

Afgelopen zomer was ik bij een osteopaat was in Duitsland. Op een niet te missen Duitse manier maakte hij me duidelijk dat mijn lichaam aangaf: ‘Biss hier und nicht weiter’. Ik had de afgelopen tijd nog meer pijntjes gekregen en zelfs lopen deed zeer. Ik zocht nog steeds naar een oplossing en kwam bij deze meneer terecht. En alhoewel hij met geen woord over yoga repte, was de boodschap duidelijk. Stop. De aanhouder verliest in dit geval.

Inmiddels ben ik om en is yoga een onderdeel van mijn leven geworden. Neem mijn practice van vanmorgen. Ik concentreerde me op mijn ademhaling en ging zo veel mogelijk met mijn aandacht naar het hier en nu. Na wat rustige oefeningen ging mijn houding over in de ploeg (halasana). Een omgekeerde houding waarbij je op je rug gaat liggen, je benen in de lucht doet, en ze over je hoofd tilt. Als je nog verder doorbuigt raken je tenen daarna de grond. Het koste even wat moeite, maar het lukte. Ik voel hoe mijn tenen de grassprietjes raken. En op dit moment realiseer ik me… Dit is een kleine stap in deze reis.

Heel erg bedankt voor jouw gastblog, Ellen! Leuk om een kijkje te nemen in jouw bijzondere leven nu. En om meer te lezen over jouw ervaringen met yoga en wat dit doet met je lijf.

Binnenkort schrijft Ellen een tweede column voor Happy & Mindful. Ik kijk er al naar uit!

Volg Ellen ook via haar Insta en website www.ellenpostma.nl.

Foto: Kevin Schmid via Unsplash

Previous Post Next Post

gerelateerde blogs

1 Comment

  • Marloes september 19, 2018 at 5:56 pm

    Mooi om te lezen El! Trots op jou
    X loes

  • Laat een bericht achter