Help! Ik ga alleen op vakantie (naar Ameland)

Het is twee uur ’s nachts en ik word overspoeld door een licht paniekgevoel. Over twee dagen is het zo ver. Dan is het tijd voor mijn solo-trip. Toen ik een paar weken terug een paar daagjes weg boekte leek het me nog een ontzettend goed idee. Even weg van alles en iedereen, de dagelijkse beslommeringen ver achter me latend. Maar nu het bijna zo ver is ga ik twijfelen. Is solo op reis gaan niet juist erg eenzaam? Word ik niet overal raar aangekeken omdat ik alleen ben? Maar er is no way back. Mijn solo trip naar Ameland is een feit.

Solo-reis Ameland

Je leest het goed. Ik ga naar Ameland. Alles behalve een wereldreis dus. En deze piekergedachten lijken wel van iemand die nog nooit alleen is weg geweest. Nu ben ik helemaal niet bang aangelegd en reisde ik eerder al alleen naar plekken als Bali, Zuid-Afrika en Sierra Leone. Toch is de trip naar Ameland degene waar ik het meest tegenop zie. Mijn eerdere reizen naar verre oorden – op Bali na dan – waren namelijk altijd in het kader van studie. En dat vind ik net wat anders dan wanneer je alleen op vakantie gaat.

Voor Bali was ik eerst ook nerveus maar alleen rondreizen in Azië is gewoon minder spannend dan alleen reizen in Europa. Dat komt omdat iedereen daar heel erg vriendelijk, open en gastvrij is. Je hoeft niet bang te zijn dat niemand je opmerkt, iedereen maakt graag contact, waardoor je je nooit alleen voelt. In Europese landen vind ik dit heel anders omdat mensen veel meer op zichzelf zijn. Helemaal in een stad kun je eindeloos rondstruinen zonder dat iemand je opmerkt. 

Goed, dit keer naar Ameland dus. Het oorspronkelijke plan was om naar Vlieland te gaan maar ik heb op het laatst mijn plannen gewijzigd omdat overnachten op Ameland een stuk betaalbaarder is. Ik slaap in het moderne hotel Molenzicht voor €50 per nacht, inclusief ontbijt! Geen slechte deal. En, ook fijn, ik ken het al! Sterker nog, toen ik kind was hadden we hier een tweede huisje. Nu ben ik al meer dan 25 jaar niet op Ameland geweest dus ik ben benieuwd of ik me nog stukken kan herinneren.

Heenweg

Vanaf Groningen neem ik de trein naar Leeuwarden. Dan neem je een bus naar Holwerd en daarna pak je de boot. Als ik eenmaal op de boot zit valt er een stuk spanning weg. Overal om je heen zie je de zee, met zeemeeuwen die erboven rond vliegen. De frisse wind waait alle zorgen weg. Dit is wat ik wilde! Dit gevoel van vrijheid, opgaan in de natuur. Eenmaal aangekomen op het vaste land van Ameland loop ik met mijn koffertje naar het hotel in Nes. Al met al ben ik hier ook nog een half uurtje mee bezig dus ik ben blij als ik aankom bij het hotel. Tijd om in te checken!

Gelijk valt me op hoe vriendelijk en ontspannen de mensen hier zijn, de check in gaat snel en gemakkelijk. Mijn kamer is van alle gemakken voorzien en heeft een boxspring, Nespresso apparaat en waterkoker. Ik heb uitzicht op de oranje daken van de omringende woningen. Het hotel ligt in een rustig straatje iets achter de hustle and bustle van het toeristische Nes. Dat trouwens wel écht een plaatje is om te zien!

Hoewel het al bijna zes uur ’s avonds is besluit ik toch te kijken of ik nog een fiets kan huren. Zo zit ik niet de hele avond vast aan dit ene plaatsje – hoe schattig het ook is. De avond is nog jong en om nog uren lang op mijn hotelkamer te zitten vind ik niet zo aanlokkelijk.

Het lukt me nog een fiets te krijgen, opnieuw voor een fijne prijs. En weer valt me op hoe relaxed de mensen hier zijn. Ze nemen echt de tijd voor je, hoe anders is dat op veel plekken, waar je als klant vaak een nummer bent.

Op de fiets

Diezelfde avond fiets ik naar Ballum en weer terug. Op de heenweg fiets ik nog langs een saaie autoweg maar op de terugweg ontdek ik een leukere route langs de dijk. Ameland is maar vier kilometer breed dus je gaat zo van de ene naar de andere kant van het eiland. Aan de ene kant vind je de dijk, aan de andere kant de duinen en het strand. Ik begin me al een beetje thuis te voelen op Ameland.

De volgende dag is mijn vuurdoop. Ik ga alleen ontbijten, bij het hotel, dat dan weer wel. Nu heb ik daar sowieso altijd een beetje een hekel aan. Ben je net wakker moet je gelijk in de rij voor je kopje thee en plakje kaas op brood. Het valt me op hoe stil iedereen is. Ik zie veel stellen en zodra ik bij het buffet aankom kijkt een vrouw me heel vriendelijk aan. Later zie ik dat zij ook alleen is. Ik word ook verwelkomd door de medewerker van het hotel die een ei voor me wil bakken en vraagt hoe ik geslapen heb. Attent!

Als ik na het ontbijt de fiets pak om het eiland verder te verkennen zegt een van de hotelgasten me vriendelijk gedag. Wow, dit zie je niet overal. En je zult dit op meer plekken op het eiland tegenkomen. Mensen zeggen gewoon ‘hallo’ tegen elkaar. Weird! Soms zelfs terwijl je aan het fietsen bent. Het zijn de kleine dingetjes die het hem doen en juist als je alleen op reis bent is dit wel heel erg prettig. Het lijkt Bali wel 😉

Ik fiets ‘s ochtends richting het Oerd, zo’n 12 kilometer van Nes, aan de westelijke kant van het eiland. Op de kaart zie ik dat dit een groot natuurgebied is en ik vind het wel leuk klinken. Ik verruil het toeristische plaatsje voor uitgestrekte duingebieden. Hoewel het ‘s ochtends nog bewolkt was begint de lucht steeds blauwer te worden. Ik vind een paar sluierwolken juist mooi om te zien boven de groene duinen en het witte strand. Het is prachtig hier!

En ga je dan alleen op het terras zitten?

En dan de grote vraag: ga ik alleen op een terras zitten? Van tevoren had ik me voorgenomen ergens te gaan lunchen maar op de dag zelf besluit ik dit toch niet te doen. Het ontbijt vond ik een stuk ongemakkelijker dan ik had verwacht en ik ga dit niet nog een keer voor m’n lol doen. Waarom zou ik mezelf onnodig kwellen? Ik heb al een grote stap genomen door toch deze solo-trip te doen want geloof mij, er waren momenten waarop ik alles wilde cancellen.

Nu moet ik zeggen dat het scheelt dat ik net mijn citroensapkuur achter de rug heb. Hierdoor zit ik na een appel voor de lunch al vol. Ik wil mijn gezonde eetpatroon nog even volhouden en hoef eigenlijk niet per se ergens een broodje te eten. Ik besluit weer terug te gaan naar m’n hotel om even te rusten en een kop thee te drinken. Want ik wil vanmiddag ook het andere deel van het eiland verkennen.

Hello Instagram friends!

En nu ik toch hier ben, heb ik gelijk de kans mijn foto’s van vanochtend te bekijken en bewerken. Tijd om weer eens wat te posten op Instagram. En dit is nu zo tof aan de moderne tijd, je kunt jouw ervaringen zo met de rest van de wereld delen! Vrienden en familie houd je op de hoogte via de app. Zo word een solo trip een stuk minder solo.

De rest van de dag fiets ik nog een paar uur door de duinen, ga ik opnieuw naar Ballum, waar ik het schattigste paardje ooit zie, en neem ik een duik in de zee. Vooral het strand is voor mij de echte highlight. Ik hou ontzettend van de zee, of zoals iemand op Insta zei: life is better at the ocean. Het koele water voelt fantastisch. Dit is wat ik wilde!

Het avondeten doe ik op mijn hotelkamer. Ik heb wel rondgekeken naar restaurantjes en heb een Italiaan, een Chinees en een pannekoekenrestaurant gezien. Alleen ik heb toch liever een maaltijdsalade. Ik ontdek de couscoussalade met feta en granaatappelpitjes van de Jumbo. Die is zo lekker! Mijn trip zit er bijna weer op. Want dan had ik er niet bij gezegd, ik ging maar twee nachtjes. Lang genoeg om er even helemaal uit te zijn en niet zo lang dat je je gaat vervelen.

Hoe is dat nou, een solo-trip?

Niemand om rekening mee te houden en mijn eigen plan trekken. Opstaan op het moment dat ik dat wil en net zo lang ontbijten als ik nodig vind. Ik vind het gewoon zó lekker om mijn ding te doen. Ik had deze vakantie gepland om even weer tijd voor mezelf te hebben en de balans op te maken van waar ik nu sta. En uiteindelijk ben ik trots op mezelf dat ik het heb gedaan. Het heeft me een nieuw soort zelfvertrouwen gegeven en wie weet trek ik in Groningen straks ook wat eerder alleen erop uit.

Alleen, heel eerlijk. Ik denk dat ik volgende keer toch liever met een vriendin of familie ga. Om die kleine momentjes te delen is toch nét wat leuker. En ook, dan zet ik het geld liever opzij om te sparen voor een echte grote reis naar Bali. Toch zou ik het iedereen aanraden eens alleen een paar dagen weg te gaan. Je zult zien, er gebeurt je niks! Je overleeft het gewoon en voelt je straks als je weer thuis bent heel erg stoer.

Ben jij wel eens alleen op vakantie gegaan?